वैशाख वणवा

वैशाख वणवा
कधी संपणार हा वैशाख वणवा
कधी संपणार पोटाची वानवा
कधी जातील मुलांच्या पोटी सुखाचे चार घास
कधी थांबणार घरघर लागलेली या जीवा?

कधी थांबणार चाकरीसाठी वणवण
कधी लाभणार जीवास आराम एक क्षण
अन कधी तुटणार गळयामधली-
हि काटेरी जीवघेणी पैंजण?

सांगा केली काय आम्ही चूक?
कटी दिवस राहायचे असेच मूक?
राब-राब राबून तुमच्या पोटा-पाण्याची व्यवस्था केली-
म्हणूनच का न भागावी आमच्या पोटातली भूक?

कितीकदा लावायची धोतराला ठिगळ,
किती दिवस घालायची कारभारणीनं विटलेली पातळ?
तुमच्या शेले-शालीसाठी कापूस पिकवताना-
आम्हाला मुलांच्या चड्डीसाठी का फिरावे लागावे आकाश-पाताळ

आता यावरी एकच दिसतो उपाय-
बायकापोरं करतील थोडे दिवस हाय-हाय
पण त्यांच्या दोन वेळच्या भातासाठी-
आम्हाला जीव देण्यापरीस उपायच काय?

नका थट्टा करू हो,आतातरी जीवाची-
नसे जनाची तरी, लाज ठेवा मनाची
नका मिरवू तुमचे ते पोकळ पेकेज अन,
नका देऊ तुमची ती सुवर्णपदक 'चांदीची' !(?)

नाही संपणार हा वैशाख वणवा
नाही संपणार पोटाची वानवा
आयुष्यभर तुमची भरली जरी पोटं
नाही थांबणार घरघर लागलेली या जीव?

कारण.........
या देशाला अजूनही फितुरीचा शाप आहे,
अन लोकशाहीच्या आड "हुकुमशाहीचा" उच्छाद आहे!

YouTube - Sur Sangam - Dhanya bhag seva ka avsar paya.flv

Aye Sur ke panchchi aye (Sur Sangam)

Mi Hajar Chintani ( Marathi )

एकदा देव माझ्या भक्तीने प्रसन्न झाला

एकदा  देव  माझ्या  भक्तीने 

प्रसन्न झाला 

‘मागून  घे  तुझ्या  आयुष्यातले 

सर्वात  मोठे  सुख ’ म्हणाला,

 मी  म्हणाले ,’मला  असे  सुख  नको 

जे  दु:खालाही  घेऊन  येईल,

असेही  सुख  नको 

जे  मला  माझ्यापासूनच  दूर  नेईल ’,

‘मला  असे  सुख  नको 

ज्याचे  मला  नवलच राहणार  नाही ,

इतके  सुख  नको 

ज्यामुळे  मला  दुसर्याच्या  वेदना  सुद्धा  कळणार  नाही ’,

‘मला  अशी  तृप्ती  नको 

जी  नव्या  अतृप्तीला  जन्म देईल ,

अशी  विश्रांती  नको 

जी  मेहनतीची  मजाच  हिरावून  नेईल ’,

‘मला  असे  सुख  दे 

ज्याला  दुखाची  झालर  राहील ,

असे  आणि  इतकेच  सुख  दे - 

थोडे  पूर्ण -थोडे  अपूर्ण  आयुष्याचे  गणित  राहील ’,

‘मला  दे  असे  समाधान 

जे  जन्मभर  तसेच  राहील ,

सारे  सोडून  गेल्यावरही  

शेवटपर्यंत  साथ  देईल …….....

आयुष्यात आपण सारे

आयुष्यात आपण सारे 

फक्त काही काळ खरे असतो

मग चालू होतो आपला

अस्तित्वासाठी लढा 

बसू लागतात आपल्याला-

वास्तवाचे चटके

सुरु होतो आपला आपल्याशीच 

मानापमानाचा खेळ..............

अन मग पळू लागतो आपणच 

आपल्यापासून दूर...............

दूर........दूर.........अजूनच दूर..............

चला दोस्तहो या कवितेवर बोलू काही................

दोस्तहो,मी आहे अमृता................ आणि मी तुमच्यासोबत share करणार आहे माझ्या काही कविता, आवडल्या तर वाचा ,तुमच्याही असतील तर त्याही पाठवा